సుందరకాండ - తృతీయ సర్గము
హనుమంతుడు లంకాధిదేవతను జయించి, లంక ప్రవేశించుట
స లంబశిఖరే
లంబే
లంబతోయదసన్నిభే |
సత్త్వమాస్థాయ
మేధావీ
హనుమాన్
మారుతాత్మజ: || 1
|
ఆ హనుమంతుడు,
లంబశిఖరాలతో
లంబ (ఎత్తైన / వంగిఉండే) మేఘంలా ఉన్న
లంబ పర్వతాన
|
నిశి
లంకాం మహాసత్త్వో
వివేశ
కపికుంజర: |
రమ్యకాననతోయాఢ్యాం
పురీం రావణపాలితామ్ || 2
|
అందమైన
వనాలు,
జలాశయాలూ
ఉన్న
లంకలోకి
రాత్రివేళ, ధైర్యంగా ప్రవేశించాడు.
|
శారదాంబుధరప్రఖ్యై:
భవనైరుపశోభితామ్ |
సాగరోపమనిర్ఘోషాం
సాగరానిలసేవితామ్ || 3
|
ఆ నగరంలో
శరత్కాలమేఘాల్లాంటి
స్వచ్ఛమైన (తెల్లని) భవనాలున్నాయి.
జనుల కలకలం
సాగరఘోషను తలపిస్తోంది.
సముద్రపుగాలి
లంకను సేవిస్తోంది.
|
సుపుష్టబలసంఘుష్టాం
యథైవ
విటపావతీమ్ |
చారుతోరణనిర్యూహాం
పాండురద్వారతోరణామ్ || 4
|
అలకాపురిలాంటి
ఆ లంకలో
బలవంతులైన
సైనికులు
సింహనాదాలు
చేస్తున్నారు.
ద్వారాల్లో
నాగాలున్నాయి.
ద్వారతోరణాలు
స్వచ్ఛంగా ఉన్నాయి.
|
భుజగాచరితాం
గుప్తాం
శుభాం
భోగవతీమివ |
తాం స
విద్యుద్ఘనాకీర్ణాం
జ్యోతిర్గణనిషేవితామ్ |
మందమారుతసంచారాం
యథేంద్రస్యామరావతీమ్ || 5
|
సర్పసంచారాలతో భోగవతిలా
సురక్షితమై, సుందరమై ఉంది.
అమరావతిలా
మెఱుపు
మేఘాల వ్యాప్తమై
నక్షత్రమండలంతో
మెరుస్తోంది.
గాలి మెల్లగా
వీస్తోంది.
|
శాతకుంభేన
మహతా
ప్రాకారేణాభిసంవృతామ్ |
కింకిణీజాలఘోషాభిః
పతాకాభిరలంకృతామ్ || 6
|
ఆ పురి
చుట్టూ
ఎత్తైన
బంగారు ప్రాకారముంది.
పతాకాలు
ఎగురుతూంటే,
వాటి చిఱుగంటలు
సవ్వడి చేస్తున్నాయి.
|
ఆసాద్య
సహసా హృష్టః
ప్రాకారమభిపేదివాన్ |
విస్మయావిష్టహృదయ:
పురీమాలోక్య
సర్వత: || 7
|
ఆ నగరాన్ని
శీఘ్రంగా చేరి,
హనుమంతుడు
దాని ప్రాకారంపైకి
ఎక్కాడు.
ఆ లంకంతా
కలయజూసి,
మనసులో
ఆశ్చర్యపోయాడు.
|
జాంబూనదమయైర్ద్వారై: |
వైడూర్యకృతవేదికై: || 8
|
స్వర్ణ
ద్వారాలు,
వైడూర్య
వేదికలు,
|
వజ్రస్ఫటికముక్తాభి:
మణికుట్టిమభూషితై: |
తప్తహాటకనిర్యూహై
రాజతామలపాండురై: || 9
|
వజ్ర స్ఫటిక
ముక్త కుట్టిమాలు (నేలలు),
అపరంజి
ఏనుగులు,
రజత నిర్మిత
ప్రదేశాలు,
|
వైడూర్యకృతసోపానై:
స్ఫాటికాంతరపాంశుభి: |
చారుసంజవనోపేతై:
ఖమివోత్పతితైశ్శుభై: ||
10
|
వైడూర్య
సోపానాలు,
స్ఫటిక
మణిమయ ముంగిళ్లు,
మనోహర సభాస్థలాలు,
వీటితో
ఆ గృహాలు ఆకాశాన్ని తాకుతున్నట్లుండి,
ప్రకాశిస్తున్నాయి.
|
క్రౌంచబర్హిణసంఘుష్టై
రాజహంసనిషేవితై: |
తూర్యాభరణనిర్ఘోషై:
సర్వత: ప్రతినాదితామ్ || 11
|
క్రౌంచపక్షులు, నెమళ్ల
మధురమైన
కూతలు,
రాజహంసలు,
అంతటా తూర్యధ్వనులు, ఆభరణాల గలగలలతో,
|
వస్వౌకసారాప్రతిమాం
తాం వీక్ష్య
నగరీం తత: |
ఖమివోత్పతితాం
లంకాం
జహర్ష హనుమాన్
కపి: || 12
|
అలకాపురికి
సాటై,
ఆకాశానికి
ఎగిరిపోతున్నదా
అన్నట్లున్న
ఆ లంకను చూసి,
హనుమంతుడు, సంతోషించాడు.
|
తాం సమీక్ష్య
పురీం రమ్యాం
రాక్షసాధిపతేశ్శుభామ్ |
అనుత్తమామ్
బుద్ధియుతాం
చింతయామాస
వీర్యవాన్ || 13
|
ఆ రావణపురిని
బాగా చూసి,
ఆ బుద్ధిమంతుడు
ఇలా అనుకొన్నాడు.
|
నేయమన్యేన
నగరీ
శక్యా
ధర్షయితుం బలాత్ |
రక్షితా
రావణబలై:
ఉద్యతాయుధధారిభి: ||
14
|
" ఆయుధాలను ధరించి,
రావణ సైన్యాలు
రక్షిస్తున్న
ఈ నగరాన్ని,
బలంతో ఎవరూ
జయించలేరు.
|
కుముదాంగదయోర్వాపి
సుషేణస్య
మహాకపే: |
ప్రసిద్ధేయం
భవేద్భూమి:
మైందద్వివిదయోరపి ||
15
|
అయితే, దుర్భేద్యమైనప్పటికీ ఈ నగరాన్ని
కుముదుడు, అంగదుడు,
సుషేణుడు, మైందుడు, ద్వివిదుడు
జయించగలరు.
|
వివస్వతస్తనూజస్య
హరేశ్చ
కుశపర్వణ: |
ఋక్షస్య
కేతుమాలస్య
మమ చైవ
గతిర్భవేత్ || 16
|
సుగ్రీవునకు, కుశపర్వునకు,
ఋక్షునకు, కేతుమాలునకు,
నాకు
ఈ లంక సాధ్యం
అవుతుంది."
|
సమీక్ష్య
తు మహాబాహో
రాఘవస్య
పరాక్రమమ్ |
లక్ష్మణస్య
చ విక్రాంతమ్
అభవత్ ప్రీతిమాన్
కపి: || 17
|
రాముని
పరాక్రమాన్ని,
లక్ష్మణుని
విక్రమాన్ని,
తలచి, (లంక
ఎలాంటిదైతే ఏంటని)
సంతోషించాడు.
|
తాం రత్నవసనోపేతాం
కోష్ఠాగారావతంసకామ్ |
యంత్రాగారస్తనీమ్
ఋద్ధాం
ప్రమదామివ
భూషితామ్ || 18
|
రత్నకాంతులే
వస్త్రాలుగా,
కోష్ఠాగారాలే
కర్ణాభరణాలుగా
యంత్రాగారాలే
ఉరోజాలుగా
ఆ లంక అలంకరించుకొన్న స్త్రీలా ఉంది.
|
తాం నష్టతిమిరాం
దీప్తై:
భాస్వరైశ్చ
మహాగృహై: |
నగరీం రాక్షసేంద్రస్య
స దదర్శ
మహాకపి: || 19
|
చీకట్లను
తొలగించి,
అక్కడి
గృహదీపకాంతులు
లంకను వెలిగించగా
హనుమంతుడు చూశాడు.
|
అథ సా
హరిశార్దూలం
ప్రవిశంతం
మహాబలమ్ |
నగరీ స్వేన
రూపేణ
దదర్శ పవనాత్మజమ్ ||
20
|
ఆయన ప్రవేశిస్తూండగా,
లంకాధిదేవత
నిజరూపంతో
చూసింది.
|
సా తం
హరివరం దృష్ట్వా
లంకా
రావణపాలితా |
స్వయమేవోత్థితా
తత్ర
వికృతాననదర్శనా ||
21
|
వికృతమైన
ముఖంతో,
చూపులతో
ఆయనను చూచి,
లేచింది.
|
పురస్తాత్
కపివర్యస్య
వాయుసూనోరతిష్ఠత |
ముంచమానా
మహానాదమ్
అబ్రవీత్
పవనాత్మజమ్ || 22
|
హనుమంతుని
ఎదురుగా నిలచి,
మహానాదాన్ని
చేసి,
ఇలా అంది.
|
కస్త్వం
కేన చ కార్యేణ
ఇహ ప్రాప్తో
వనాలయ |
కథయస్వేహ
యత్తత్త్వం
యావత్ ప్రాణా
ధరంతి తే || 23
|
" ఓ వానరా!
నీవెవరు? ఎందుకు వచ్చావు?
నీ ప్రాణాలు
పోకముందే
నిజం చెప్పు.
|
న శక్యం
ఖల్వియం లంకా
ప్రవేష్టుం
వానర త్వయా |
రక్షితా
రావణబలై:
అభిగుప్తా
సమంతత: || 24
|
రావణబలరక్షితమైన
లంకలోకి
ప్రవేశం
అసాధ్యం
సుమా! "
|
అథ తామబ్రవీద్వీరో
హనుమానగ్రతస్స్థితామ్ |
కథయిష్యామి
తే తత్త్వం
యన్మాం
త్వం పరిపృచ్ఛసి || 25
|
అప్పుడు
హనుమంతుడు
“నీవడిగిన
నిజం తరువాత చెప్తాను.
ముందు నీవెవరో
చెప్పు.
|
కా త్వం
విరూపనయనా
పురద్వారే౭వతిష్ఠసి |
కిమర్థం
చాపి మాం రుద్ధ్వా
నిర్భర్త్సయసి
దారుణా || 26
|
వికృతాకారనేత్రాలతో,
భయంకరంగా
ఉన్నావు.
ఈ నగరద్వారం
వద్ద ఎందుకున్నావు?
నన్నెందుకు
అడ్డుతున్నావు?
ఎందుకు
బెదిరిస్తున్నావు? " అన్నాడు.
|
హనుమద్వచనం
శ్రుత్వా
లంకా
సా కామరూపిణీ |
ఉవాచ వచనం
క్రుద్ధా
పరుషం పవనాత్మజమ్ ||
27
|
అంత
ఆ కామరూపిణి
కోపించి,
పరుషంగా
|
అహం రాక్షసరాజస్య
రావణస్య
మహాత్మన: |
ఆజ్ఞాప్రతీక్షా
దుర్ధర్షా
రక్షామి
నగరీమిమామ్ || 28
|
" నేను రావణకింకరిని.
అతడి ఆజ్ఞతో
ఈ నగరాన్ని
రక్షిస్తున్నాను.
నన్నెవరూ
ఎదిరించలేరు.
|
న శక్యా
మామవజ్ఞాయ
ప్రవేష్టుం
నగరీ త్వయా |
అద్య ప్రాణై: పరిత్యక్త:
స్వప్స్యసే
నిహతో మయా || 29
|
నన్ను ధిక్కరించి,
నీ వీ నగరంలోకి
ప్రవేశించడం అసాధ్యం.
నీ విప్పుడు
నాచే ప్రాణాలు విడచి,
దీర్ఘనిద్ర
పోగలవు.
|
అహం హి
నగరీ లంకా
స్వయమేవ
ప్లవంగమ |
సర్వత: పరిరక్షామి
హ్యేతత్తే
కథితం మయా || 30
|
ఓ వానరా!
నగరంగా
కనిపించే లంకనే నేను.
ఈ నగరాన్ని
అన్నివిధాల రక్షిస్తూంటాను.
ఇదీ నా
సంగతి
" అంది.
|
లంకాయా
వచనం శ్రుత్వా
హనుమాన్
మారుతాత్మజ: |
యత్నవాన్
స హరిశ్రేష్ఠ:
స్థితశ్శైల
ఇవాపర: || 31
|
హనుమంతుడు
ఆమె మాటలు
విని,
ఎదిరించడానికి సిద్ధమై,
పర్వతంలా
స్థిరంగా నిలబడ్డాడు.
|
స తాం
స్త్రీరూపవికృతాం
దృష్వ్టా
వానరపుంగవ: |
ఆబభాషే౭థ
మేధావీ
సత్త్వవాన్
ప్లవగర్షభ: || 32
|
స్త్రీ
రూపంలో ఉన్న
లంకాధిదేవతతో
ఇలా అన్నాడు.
|
ద్రక్ష్యామి
నగరీం లంకాం
సాట్టప్రాకారతోరణామ్ |
ఇత్యర్థమిహ
సంప్రాప్తః
పరం కౌతుహలం
హి మే || 33
|
" మేడలతో, ప్రాకారాలతో, తోరణాలతో
మనోహరంగా
ఉన్న
లంకానగరాన్ని
చూడాలనే
కుతూహలంతో
వచ్చాను.
|
వనాన్యుపవనానీహ
లంకాయా: కాననాని చ |
సర్వతో
గృహముఖ్యాని
ద్రష్టుమాగమనం
హి మే || 34
|
ఇక్కడి
వనాలు, ఉపవనాలు,
అడవులు, గృహాలు అన్నీ
చూడడానికి
వచ్చాను ".
|
తస్య
తద్వచనం శ్రుత్వా
లంకా
సా కామరూపిణీ |
భూయ ఏవ
పునర్వాక్యం
బభాషే పరుపాక్షరమ్ ||
35
|
ఆ మాటలు
విని,
లంకాధిదేవత
చాల పరుషంగా,
మళ్లీ ఇలా అంది.
|
మామనిర్జిత్య
దుర్బుద్ధే
రాక్షసేశ్వరపాలితామ్ |
న శక్యమద్య
తే ద్రష్టుం
పురీయం
వానరాధమ || 36
|
" దుర్భుద్ధి గల
ఓ వానరాధమా!
నన్ను జయించకుండా
ఈ నగరంలోకి
ప్రవేశించలేవు ".
|
తతస్స
కపిశార్దూలః
తామువాచ
నిశాచరీమ్ |
దృష్ట్వా
పురీమిమాం భద్రే
పునర్యాస్యే
యథాగతమ్ || 37
|
అప్పుడు
హనుమంతుడు,
" ఓ మంగళాంగీ!
ఈ నగరాన్నంతా
చూసి,
మళ్లీ వచ్చినట్లుగానే వెళ్ళిపోతాను "
అన్నాడు.
|
తతః కృత్వా
మహానాదం
సా వై
లంకా భయావహమ్ |
తలేన
వానరశ్రేష్ఠం
తాడయామాస
వేగితా || 38
|
అంత ఆ లంక,
గట్టిగా, భయంకరంగా అఱచి,
తన అఱచేతితో
వేగంగా బలంకొద్దీ
హనుమంతుని
కొట్టింది.
|
తతస్స
కపిశార్దూలో
లంకాయా
తాడితో భృశమ్ |
ననాద
సుమహానాదం
వీర్యవాన్
పవనాత్మజః || 39
|
అపుడాయన
గొప్ప ధ్వని
కలిగేటట్లు
అఱచాడు.
|
తతస్సంవర్తయామాస
వామహస్తస్య
సో౭Oగుళీః |
ముష్టినా౭భిజఘానైనాం
హనుమాన్
క్రోధమూర్ఛితః || 40
|
కోపంతో
ఎడమచేతివ్రేళ్లను
ముడిచి, ముష్టి చేసి,
దానితో
ఆమెను పొడిచాడు.
|
స్త్రీ
చేతి మన్యమానేన
నాతిక్రోధ
స్స్వయంకృతః |
సా తు
తేన ప్రహారేణ
విహ్వలాంగీ
నిశాచరీ || 41
|
లంక స్త్రీ కాబట్టి
ఆయన అతిగా కోపించలేదు.
ఆ రాక్షసి
మాత్రం
ఆయన దెబ్బకు
విహ్వలయై,
|
పపాత
సహసా భూమౌ
వికృతాననదర్శనా |
తతస్తు
హనుమాన్ ప్రాజ్ఞః
తాం దృష్ట్వా
వినిపాతితామ్ || 42
|
ముఖం, కండ్లు
వికారమవ్వగా
నేలపై పడిపోయింది.
ఆ ప్రాజ్ఞుడు, ఆమెను చూసి,
|
కృపాం
చకార తేజస్వీ
మన్యమానః
స్త్రియం తు తామ్ |
తతో వై
భృశసంవిగ్నా
లంకా
సా గద్గదాక్షరమ్ || 43
|
ఆడది కదా! అని
దయతలచాడు.
అపుడామె భయపడి,
గద్గద స్వరంతో,
|
ఉవాచాగర్వితం
వాక్యం
హనూమంతం
ప్లవంగమమ్ |
ప్రసీద
సుమహాబాహో
త్రాయస్వ
హరిసత్తమ || 44
|
గర్వం విడచి, ఆయనతో
" ఓ మహాబాహూ!
ప్రసన్నుడవు
కా.
రక్షించు.
|
సమయే
సౌమ్య తిష్ఠంతి
సత్త్వవంతో
మహాబలాః |
అహం తు
నగరీ లంకా
స్వయమేవ
ప్లవంగమ || 45
|
నీవు సౌమ్యస్వభావుడవు.
ధీరులైన
మహాబలశాలురు,
ఆడవారిని
చంపరాదనే నియమాన్ని వదలరు.
సాక్షాత్తూ లంకాధిదేవతనే నేను.
|
నిర్జితాహం
త్వయా వీర
విక్రమేణ
మహబల |
ఇదం తు
తథ్యం శృణు వై
బ్రువంత్యా
మే హరీశ్వర || 46
|
నీవు, నన్ను
నీ పరాక్రమంతో
జయించావు.
నిజం చెప్తా, విను.
|
స్వయంభువా
పురా దత్తం
వరదానం
యథా మమ |
యదా త్వాం
వానరః కశ్చిత్
విక్రమాద్వశమానయేత్ || 47
|
పూర్వం, బ్రహ్మ, నాకొక వరం
ఇచ్చాడు.
తన పరాక్రమంతో
ఒక వానరుడు
నిన్ను వశం
చేసుకొన్నప్పుడు
|
తదా త్వయా
హి విజ్ఞేయం
రక్షసాం
భయమాగతమ్ |
స హి
మే సమయస్సౌమ్య
ప్రాప్తో౭ద్య
తవ దర్శనాత్ || 48
|
రాక్షసులకు చేటు వచ్చిందని తెలుసుకో.
ఓ సౌమ్యా!
నీ దర్శనంతో
ఆ సమయం ఆసన్నమైంది.
|
స్వయంభూవిహితస్సత్యో
న తస్యాస్తి
వ్యతిక్రమః |
సీతానిమిత్తం
రాజ్ఞస్తు
రావణస్య
దురాత్మనః || 49
|
బ్రహ్మ
మాట సత్యం.
దానికి
తిరుగుండదు.
సీతానిమిత్తంగా
రావణునికి,
|
రక్షసాం
చైవ సర్వేషాం
వినాశస్సముపాగతః |
తత్ప్రవిశ్య
హరిశ్రేష్ఠ
పురీం
రావణపాలితామ్ |
విధత్స్వ
సర్వకార్యాణి
యాని
యానీహ వాంఛసి || 50
|
రాక్షసులందఱికీ
చేటు దాపరించింది.
ఇక
లంకలోకి
ప్రవేశించు.
నీవనుకొన్న
పనులన్నీ
పూర్తి చేసుకో.
|
ప్రవిశ్య
శాపోపహతాం హరీశ్వర
శుభాం
పురీం రాక్షసముఖ్యపాలితామ్ |
యదృచ్ఛయా
త్వం జనకాత్మజాం సతీం
విమార్గ
సర్వత్ర గతో యథాసుఖమ్ || 51
|
(నంది) శాపానికి గుఱైన,
ఈ రావణపాలిత
లంకలోకి, ప్రవేశించు.
హాయిగా, స్వేచ్ఛగా,
అన్ని చోట్లకు
వెళ్లి,
జానకిని వెదకు
" అంది.
|
ఇత్యార్షే శ్రీమద్రామాయణే వాల్మీకియే ఆదికావ్యే సుందరకాండే తృతీయస్సర్గః (3)
శుభం భూయాత్
కామెంట్లు లేవు:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి