సర్వవిభక్తులతో కృష్ణస్తుతి

మొత్తం ఎనిమిది విభక్తులతోనూ చేసిన కృష్ణస్తుతి

 

కృష్ణో రక్షతు నో జగత్త్రయ గురు:

("కృష్ణః" జగత్త్రయ గురు: నః రక్షతు )

ముల్లోకాలకు గురువైన కృష్ణుడు మమ్ము రక్షించుగాక!

 

కృష్ణం నమస్యామ్యహం

("కృష్ణమ్" అహం నమస్యామి)

కృష్ణుని (గుఱించి) నేను నమస్కరిస్తున్నాను.

 

కృష్ణేనామరశత్రవో వినిహతా:

("కృష్ణేన" అమరశత్రవః వినిహతాః)

కృష్ణునిచేత రాక్షసులు చంపబడ్డారు.

 

కృష్ణాయ తస్మై నమ:

("కృష్ణాయ" తస్మై నమః)

కృష్ణునికొఱకు నమస్కరిస్తున్నాను.

 

కృష్ణాదేవ సముత్థితం జగదిదం

("కృష్ణాత్" ఏవ ఇదం జగత్ సముత్థితం)

కృష్ణునినుండి ఈ జగత్తు ఉద్ధరింపబడింది/బయటపడింది.

 

కృష్ణస్య దాసోఽస్మ్యహం

("కృష్ణస్య" అహం దాసః అస్మి)

కృష్ణునకు నేను దాసుణ్ణి.

 

కృష్ణే తిష్ఠతి సర్వమేతదఖిలం

("కృష్ణే" ఏతత్ అఖిలం సర్వం తిష్ఠతి)

కృష్ణునియందే ఈ సర్వజగత్తు నిలిచి ఉంది.

 

హే కృష్ణ రక్షస్వ మాం

("హే కృష్ణ" మాం రక్షస్వ)

ఓ కృష్ణా! నన్ను రక్షించు.

 

- ముకుందమాల స్తోత్రం 32 శ్లో.

- కులశేఖర ఆళ్వార్

మంగళం మహత్

నగవులు నిజమని నమ్మేదా - అన్నమాచార్య కీర్తన

 

నగవులు నిజమని నమ్మేదా

ఒగి నడియాసలు ఒద్దనవే

(ఓ మనసా! నీ) నగవులు (నవ్వులు/అలరింతలు)

లేక  ప్రపంచపు నవ్వులు నిజమని నమ్మచ్చా? (నమ్మరాదు. నమ్మితే ప్రమాదం)

ఒగిని (క్రమంగా/చక్కఁగా/శ్రద్ధతో/లెస్సగా)

అడియాసలు (వట్టి ఆశలు/వ్యర్థ/పేరాసలు) ఇక ఒద్దు అను.

 

తొల్లిటి కర్మము దొంతుల నుండగ చెల్లబోయిక జేసేదా యెల్ల లోకములు యేలేటి దేవుడ ఒల్ల నొల్లనిక నొద్దనవే 1 పూర్వకర్మలు దొంతులు (దొంతరలు)గా ఉన్నాయి. అవి చెల్లేటట్లు చేయాలి కదా! = తీరాలిగా!/కర్మ పరిపక్వమవ్వాలి కదా! ఇంకా పోగుచేసుకోవడం ఎందుకు? అన్ని లోకాల్ని పరిపాలించే దేవా! (అని వేంకటేశునితో చెప్తున్నట్లుగా) నా మనసు చేసే పనులను ఒల్లను ( లేదా) ఇక (ఓ మనసా! నిన్ను/నీ పనులను) ఒల్లను (అంగీకరించను/ఇష్టపడను) భగవదర్పితం కాని కర్మలు చేయడాన్ని/తుంటరి తలపులను ఇక ఒద్దు అను

పోయిన జన్మము పొరుగులనుండగ చీయనక యిందు జెలగేదా వేయినామముల వెన్నుడమాయలు ఓ యయ్య యింక నొద్దనవే 2 పోయిన (తనువు చాలించాక) వెంటనే మరోజన్మ పొరుగుల (ప్రక్కనే సిద్ధంగా) ఉండగా, ఛీ అనకుండా (మరో) జన్మను అంగీకరించి, ఇక్కడే భూలోకంలో అలరారేదా? (=ఒప్పేదా?, ఒప్పదు/సరికాదు) వేయినామాల వెన్నుని (విష్ణుని) మాయలు (ఎఱుగరానివి) (అందువల్ల ఓ మనసా! ఆయనతో) “ఓ అయ్యా! ఇక నీ మాయలు ఒద్దయ్యా” అను. (“ఈ మాయామోహప్రపంచంలో ఇక జన్మ ఒద్దను”) (“పరమపదం కావాలి” అను)

నలి నీనామము నాలికనుండగ తలకొని యితరము దడవేదా బలు శ్రీ వేంకటపతి నిన్నుగొలిచి వొలుకు చంచలము లొద్దనవే 3 బలు (గొప్పవాడవైన/బలవంతుడవైన) శ్రీవేంకటపతీ! నిన్ను కొలిచి (పూజిస్తూ) నలిని (యోగ్యంగా) నీనామం నాలుకపై ఉండగా, తలకొని (ప్రయత్నించి/పూని) ఇతరాలను = విషయవాంఛలను తడవడం(వెదకడం/విచారించడం) ఎందుకు? (మనసా!) నీలో ఒలికే ఎన్నో చంచలాలనొద్దను (అస్థిరమైన మనసును ఒద్దు అనడం) (వేంకటపతి పట్ల స్థిరంగా ఉండమనడం)

 

 

*భగవద్గీత 6 వ అ. 34, 35 శ్లో. పరిశీలనార్హం

(నాకు అర్థమైనంతవఱకు వ్రాసిన భావమిది)

మంగళం మహత్