రామసుందరం - 8

దుష్కరం కృతవాన్ కర్మ త్వమిదం వానరోత్తమః | నిపత్య మమ శృంగేషు విశ్రమస్వ యథాసుఖమ్ || 111	" ఓ  వానరోత్తమా! నీవీ దుష్కరకార్యానికి పూనుకొన్నావు. (అలసిపోయావేమో?) నా శిఖరప్రదేశాల్లో నిలచి, హాయిగా కొంతసేపు విశ్రమించు.
రాఘవస్య కులే జాతైః ఉదధిః పరివర్థితః | స త్వాం రామహితే యుక్తం ప్రత్యర్చయతి సాగరః || 112	సాగరుడు నీకు సపర్యలు చేయాలనుకొంటున్నాడు.
కృతే చ ప్రతి కర్తవ్యమ్ ఏవ ధర్మ స్సనాతనః | సో౭యం త్వత్ర్పతికారార్థీ త్వత్తః సమ్మానమర్హతి || 113	మేలు చేసినవారికి ప్రత్యుపకారం చేయడం కర్తవ్యం. అది సనాతన శాశ్వత ధర్మ లక్షణం. సాగరుడు నా ద్వారా నీ సమ్మానం పొందటానికి అర్హుడు.
త్వన్నిమిత్తమనేనాహం బహుమానాత్ ప్రచోదితః | తిష్ఠ త్వం కపిశార్దూల మయి విశ్రమ్య గమ్యతామ్ || 114	కనుక సముద్రుని కోరిక మీద
యోజనానాం శతం చాపి కపిరేష ఖమాప్లుతః | తవ సానుషు విశ్రాంతః శేషం ప్రక్రమతామితి || 115	కొంతసేపు నా పై విశ్రమించి, ముందుకు సాగు.
తదిదం గంధవత్ స్వాదు కందమూలఫలం బహు | తదాస్వాద్య హరిశ్రేష్ఠ విశ్రాంతో౭నుగమిష్యసి || 116	ఇక్కడ కమ్మని వాసనల్ని కుమ్మరించే కందమూలఫలాలున్నాయి. ఎంతో రుచి గల వాటిని ఆస్వాదించు.
అస్మాకమపి సంబంధః కపిముఖ్య త్వయా౭స్తివై | ప్రఖ్యాత స్త్రిషులోకేషు మహాగుణపరిగ్రహః || 117	నీకు మాతోనూ సంబంధం ఉంది. నీవు మహాగుణపరిగ్రహునిగా ముల్లోకాల్లోనూ ప్రసిద్ధుడవు.
వేగవంతః ప్లవంతో యే ప్లవంగా మారుతాత్మజ | తేషాం ముఖ్యతమం మన్యే త్వామహం కపికుంజర || 11 8	వేగంగా ఎగిరే వానరుల్లో ప్రముఖుడవు.
అతిథిః కిల పూజార్హః ప్రాకృతో౭పి విజానతా | ధర్మం జిజ్ఞాసమానేన కిమ్ పునస్త్వాదృశో మహాన్ ||  119	సామాన్యుడైన అతిథినైనా పూజించడం బుద్ధిమంతులు పాటించే ధర్మం. ఇక మహాత్ముల విషయం చెప్పనేల?
త్వం హి దేవవరిష్ఠస్య మారుతస్య మహాత్మనః | పుత్త్రస్తస్యైవ వేగేన సదృశ: కపికుంజర || 120	నీ తండ్రి వాయుదేవునకు నీవే సాటి.
పూజితే త్వయి ధర్మజ్ఞ పూజాం ప్రాప్నోతి మారుత: | తస్మాత్ త్వం పూజనీయో మే శృణు చాప్యత్ర కారణమ్ || 120	నిన్ను పూజిస్తే వాయుదేవుని పూజించినట్లే. అందువల్ల నీవు నాకు పూజ్యుడవు. కారణం చెప్తా విను.
పూర్వం కృతయుగే తాత పర్వతాః పక్షిణో౭భవన్ | తే హి జగ్ముర్దిశస్సర్వా గరుడానిలవేగినః || 122	పూర్వం కృతయుగంలో పర్వతాలకు ఱెక్కలుండేవి. అవి వాయుగరుడవేగాలతో అన్ని దిక్కులకూ ఎగురుతూండేవి.
తతస్తేషు ప్రయాతేషు దేవసంఘాస్సహర్షిభిః | భూతాని చ భయం జగ్ముః తేషాం పతనశంకయా || 123	అవి తమ మీద పడుతాయేమో అని దేవతలు, ఋషులు, అందరూ భయపడుతూండేవారు.
తతః క్రుద్ధ స్సహస్రాక్షః పర్వతానాం శతక్రతుః | పక్షాంశ్చిచ్ఛేద వజ్రేణ తత్ర తత్ర సహస్రశః || 124	దాంతో ఇంద్రుడు కోపించి, వాటి ఱెక్కలన్నిటినీ పూర్తిగా ఖండించేశాడు.
స మాముపాగతః క్రుద్ధో వజ్రముద్యమ్య దేవరాట్ | తతో౭హం సహసా క్షిప్తః శ్వసనేన మహాత్మనా || 125	నా వద్దకు కూడా వస్తూండగా, వాయుదేవుడు నన్ను నేర్పుగా సముద్రంలో పడేశాడు.
అస్మిన్ లవణతోయే చ ప్రక్షిప్తః ప్లవగోత్తమ | గుప్తపక్షసమగ్రశ్చ తవ పిత్రా౭భిరక్షితః || 126	నేను సముద్రంలో భద్రంగా ఉన్నానంటే అది నీ తండ్రి చలువ.
తతో౭హం మానయామి త్వాం మాన్యో హి మమ మారుతః | త్వయా మే హ్యేష సంబంధః కపిముఖ్య మహాగుణః || 127	అందువల్ల నీ తండ్రి నాకు పూజ్యుడు. కాబట్టి నిన్ను ఆదరిస్తున్నాను. ఇదీ నీకు నాకు గల సంబంధం.
తస్మిన్నేవం గతే కార్యే సాగరస్య మమైవ చ | ప్రీతిం ప్రీతమనాః కర్తుం త్వమర్హసి మహాకపే || 128	ఈ కారణంగా నీవు,  నాకు సముద్రునికి  ప్రీతి కల్గించు.
శ్రమం మోక్షయ పూజాం చ గృహాణ కపిసత్తమ | ప్రీతిం చ బహుమన్యస్వ ప్రీతో౭స్మి తవ దర్శనాత్ || 129   శుభం భూయాత్	నీ దర్శనం వల్ల ఆనందించాను. కొంతసేపు ఆగి అలుపు తీర్చుకో. మా పూజలందుకో.  ప్రేమను ఆదరించు. "