రామసుందరం - 9

బ్లాగ్ మిత్రులకు, ప్రియపాఠకులకు

దివ్య దీపావళి శుభాకాంక్షలు.

ఏవముక్త: కపిశ్రేష్ఠః తం నగోత్తమమబ్రవీత్ | ప్రీతో౭ స్మి కృతమాతిథ్యం మన్యురేషో౭పనీయతామ్ || 130	మైనాకుని మాటలను విన్న హనుమంతుడు, " మీ మాటలకు, ఆదరణకు తృప్తి చెందాను. ఆతిథ్యాన్ని స్వీకరించినట్లే భావించు. ఏమీ అనుకోవద్దు.
త్వరతే కార్యకాలో మే అహశ్చాప్యతివర్తతే | ప్రతిజ్ఞా చ మయా దత్తా న స్థాతవ్యమిహాంతరే || 131	సమయం మించిపోతోంది. పగలు గడచి ప్రొద్దు క్రుంకుతోంది. మిత్రుల ఎదుట ప్రతిజ్ఞ చేశాను. కాన మార్గమధ్యంలో ఇక్కడ ఆగడానికి వీలు లేదు."
ఇత్యుక్త్వా పాణినా శైలమ్ ఆలభ్య హరిపుంగవః | జగామాకాశమావిశ్య వీర్యవాన్ ప్రహసన్నివ || 132	అని తన కరస్పర్శతో మైనాకుని ఆతిథ్యాన్ని స్వీకరించినట్లు ప్రకటించి, ప్రసన్నముఖుడై, ఆకాశంలో కొంత పైకెగిరి, వేగంగా ముందుకు సాగాడు.
స పర్వతసముద్రాభ్యాం బహుమానాదవేక్షితః | పూజిత శ్చోపపన్నాభిః ఆశీర్భిరనిలాత్మజః || 133	అతణ్ణి సముద్రుడు, మైనాకుడు మిక్కిలి ఆదరంతో చూస్తూ, పూజించారు. ఆశీర్వచనాలతో అభినందించారు.
అథోర్ధ్వం దూరముత్ప్లుత్య హిత్వా శైలమహార్ణవౌ | పితుఃపంథాన మాస్థాయ జగామ విమలే౭oబరే || 134	హనుమంతుడు సముద్రుని, మైనాకుని వీడ్కొని, ఇంకా వేగంగా,
భూయశ్చోర్ధ్వం గతిం ప్రాప్య గిరిం తమవలోకయన్ | వాయుసూనుర్నిరాలంబే  జగామ విమలే౭oబరే || 135	ఇంకా పైకెగిరి, మైనాకుని చూస్తూ ముందుకు సాగిపోయాడు.
తద్ద్వితీయం హనుమతో దృష్ట్వాకర్మ సుదుష్కరమ్ | ప్రశశంసు స్సురాస్సర్వే సిద్ధాశ్చ పరమర్షయః || 136	హనుమంతుడు ఒనర్చిన ఈ రెండవ కార్యాన్ని చూసి, దేవతలు, సిద్ధులు, ఋషులందరూ ఆయనను ప్రశంసించారు. (ఆకాశాన ఎగరడం మొదటిది. మైనాకుని అడ్డంకిని అధిగమించి, పురోగమించడం రెండవది.)
దేవతాశ్చాభవన్ హృష్టాః తత్రస్థాస్తస్య కర్మణా | కాంచనస్య సునాభస్య సహస్రాక్షశ్చ వాసవః || 137	ఇంద్రుడు, దేవతలు మైనాకుడు చేసినపనికి హర్షించారు.
ఉవాచ వచనం ధీమాన్ పరితోషాత్ సగద్గదమ్ | సునాభం పర్వతశ్రేష్ఠం స్వయమేవ శచీపతిః || 138	సహస్రాక్షుడు (ఇంద్రుడు) గద్గదస్వరంతో స్వయంగా
హిరణ్యనాభ! శైలేంద్ర! పరితుష్టో౭స్మి తే భృశమ్ | అభయం తే ప్రయచ్ఛామి తిష్ఠ సౌమ్య! యథాసుఖమ్ || 139	" ఓ మైనాకా! నీవు చేసిన ఈ పనికి ఎంతో సంతోషించాను. ఇక నీకు నా భయం లేదు. హాయిగా ఉండు.
సాహ్యం కృతం తే సుమహ ద్విక్రాంతస్య హనూమతః | క్రమతో యోజనశతం నిర్భయస్య భయే సతి || 140	భయమే ఎఱుగని హనుమంతునకు గొప్పగా సహాయపడ్డావు.
రామస్త్యైష హి దూత్యేన యాతి దాశరథేర్హరిః | సత్ర్కియాం కుర్వతా తస్య తోషితో౭స్మి దృఢం త్వయా || 141	ఆతని సత్కరించినందులకు చాల ఆనందిస్తున్నాను." అన్నాడు.
తతః ప్రహర్ష మగమత్ విపులం పర్వతోత్తమః | దేవతానాం పతిం దృష్ట్వా పరితుష్టం శతక్రతుమ్ || 142	ఇంద్రుని పరితుష్టిని చూసి, మైనాకుడు సంతోషించాడు.
స వై దత్తవర శ్శైలో బభూవావస్థిత స్తదా | హనుమాంశ్చ ముహూర్తేన వ్యతిచక్రామ సాగరమ్ || 143	ఇంద్రుని అభయవరంతో అతని మనస్సు కుదుటపడింది. హనుమంతుడు, ఆ ప్రదేశాన్ని క్షణంలో దాటిపోయాడు.
తతో దేవా స్సగంధర్వాః సిద్ధాశ్చ పరమర్షయః | అబ్రువన్ సూర్యసంకాశాం సురసాం నాగమాతరమ్ || 144	తరువాత దేవతలు, గంధర్వులు, సిద్ధులు, మహర్షులు, నాగమాతయైన సురసతో ఇలా అన్నారు.
అయం వాతాత్మజశ్శ్రీమాన్ ప్లవతే సాగరోపరి | హనుమాన్నామ తస్య త్వం ముహూర్తం విఘ్నమాచర || 145	“ హనుమంతుడనేవాడు వస్తున్నాడు. అతనికి క్షణకాలం విఘ్నం కల్గించు.
రాక్షసం రూపమాస్థాయ సుఘోరం పర్వతోపమమ్ | దంష్ట్రాకరాళం పింగాక్షం వక్త్రం కృత్వా నభస్సమమ్ || 146	భయంకరాలైన కోఱలతో పచ్చని నేత్రాలు, ఆకాశమంత వెడల్పైన నోరు, పర్వతసమానమైన రాక్షసరూపం ధరించు.
బలమిచ్ఛామహే జ్ఞాతుం భూయశ్చాస్య పరాక్రమమ్ | త్వాం విజేష్యత్యుపాయేన విషాదం వా గమిష్యతి || 147	ఇతని బలపరాక్రమాలను మళ్లీ తెలుసుకోవాలనుకొంటున్నాం. నిన్ను ఉపాయంతో జయిస్తాడా? లేక (ఓడిపోయి) విచారిస్తాడా? "
ఏవముక్తా తు సా దేవీ దైవతై రభిసత్కృతా | సముద్రమధ్యే సురసా బిభ్రతీ రాక్షసం వపుః || 148	దేవతలు ఇలా అన్నమీదట సురస అట్లే భయంకరాకారం ధరించి, సముద్రమధ్యంలో
వికృతం చ విరూపం చ సర్వస్య చ భయావహమ్ | ప్లవమానం హనూమంతం ఆవృత్యేదమువాచ హ || 149 శుభం భూయాత్	హనుమంతుని అడ్డగించి, ఇలా అంది.