తబిసిపిట్ట

 తపస్వి వికృతే తబిసి.

పరిశీలించినంతవఱకు

గబ్బిలానికి పర్యాయపదంగా

ఈ తబిసిపిట్ట పదబంధాన్ని 

జాషువాగారే సృష్టించారు 

అని అనిపిస్తోంది.

ఈ తబిసి పదం 

ఆయనకు ఇష్టమై కూడ ఉండనోపు.

తన రచనల్లో 

సబర్మతి తబిసి,

బోసినోటి తబిసి,

తబిసి రాజులు,

తబిసి గుబ్బెతలరాణి

అని ప్రయోగించారు.

(శ్రీ చలమచర్ల రంగాచార్యులు

తమ అలంకారవసంతంలో

తబిసిఱేండ్లు అని ప్రయోగించారు.

మధురాంతకం రాజారాం గారు

తన రాయలసీమ గబ్బిలం కథలో

తబిసిపక్షి అన్నారు.)

ఇక

జాషువా గారు, గబ్బిలం కావ్యంలో గబ్బిలాన్ని "తబిసి పిట్ట " అని ప్రయోగించడానికి గల కారణం ఏమై ఉంటుంది?

అంటే

నిలబడి చేసే తపస్సు,

ఒంటికాలి మీద నిలబడి చేసే తపస్సు,

అంగుష్ఠము ధరణి మోపి 

అతి ఘోరంగా చేసే తపస్సు,

(అగస్త్యుడు గంగాయమునాతీరోత్సంగమున ప్రయాగను ఇలా తపస్సు చేశాడు),

తలక్రిందులుగా చేసే తపస్సు

(వాలఖిల్యులు చేశారు)

ఇలా తపస్సులో రకాలున్నాయి.

గబ్బిలం స్వభావసిద్ధంగా

తలక్రిందులుగా వ్రేలాడుతూంటుంది.

(శరీరాన్ని తలక్రిందులుగా వేలాడతీయడం వల్ల గాలిలోని స్పందనలను, ప్రతిధ్వనులనూ సులువుగా వినగలుగుతుంది.)

దాన్ని కవి తలక్రిందుల తపస్సుగా

ఊహించి, తబిసిపిట్ట అన్నారు.

అయితే ఆ పద్యంలో సార్థకంగా వాడినట్లు అనిపించదు. ఒక పర్యాయపదంగానే

వాడినట్లు అనిపిస్తుంది.

కానీ ఒక ప్రయోజనం సిద్ధిస్తోంది.

ముందు ముందు

తానొక సందేశాన్ని మోసుకొని వెళ్లాలని,

భారతదేశం దక్షిణప్రాంతంలోని 

తంజావూరునుండి

ఉత్తరదిశలోని కాశీవిశ్వేశ్వరుని ఒద్దకు ,

బహుదూరం ప్రయాణించాలని 

అది ఒక తపస్సని సూచించటానికై

తబిసిపిట్ట అని ప్రయోగించి,

ముందుకథను సూచించారు.

ఇంకా విశేషం ఉంటే పండితులు చెప్పగలరు.

~మంగళం మహత్~