కల్యాణమా? కళ్యాణమా?

 కల్యాణం అనే పదమే సరియైనది.

దీనికి శుభం అని, 

స్వచ్ఛమైన బంగారు అని అర్థాలు.

శ్వ శ్శ్రేయసం శివం భద్రం కల్యాణం మఙ్గళం శుభమ్ - ఇవి పర్యాయపదాలు.

కల్యం సుఖం అణయతి ప్రాపయతి ఇతి కల్యాణం.

సుఖాన్ని పొందించేది అని.

ఇంకో వ్యుత్పత్తి కూడా ఉంది.

కల్యే ప్రాతః అణ్యతే శబ్ద్యతే. 

ప్రాతఃకాలంలో

(ప్రొద్దున) ఉచ్చరింపబడేది. 

మంగళాచరణం అన్నమాట.

విష్ణుపురాణంలో కనిపిస్తుంది ఇది.

దేవాలయాల్లో ఉదయమే మంగళాచరణాలతో స్వామిని మేల్కొల్పుతారు.

అలాగే పూర్వం రాజులు ప్రాతఃకాలంలో 

కల్యాణ శబ్దాలు వింటూ నిద్ర లేచేవారు.

దానికి ప్రత్యేకమైన ఏర్పాట్లు ఉండేవి.

ఇక కళ్యాణం అన్నది లేదు.

ల ళ లకు భేదం లేకపోవడంతో 

ఎవరో పుట్టించారు.

అలాగే కల్యాణానికి పెండ్లి అనే అర్థం లేదు.

మానవ జీవితంలో అతి పెద్ద శుభకార్యం 

పెండ్లే కాబట్టి కల్యాణం అనే పేరు వివాహానికి సమానపదంగా వచ్చి చేరింది.

కవిత్రయభారతంవారు పెండ్లి అనే అర్థం కాదు కదా! శుభం అనే అర్థంలో కూడా ప్రయోగించినట్లు కనిపించదు.

పోతన కాలానికి వివాహార్థం వచ్చింది

అని అనిపిస్తుంది.

తెనాలి రామకృష్ణకవి వివాహార్థంలో కల్యాణ శబ్దాన్ని వాడాడు.

స్వస్తి

మంగళం మహత్